Bon tardi op deze mooie zonnige zondagmiddag vanuit ons appartementje in Bonaire. We hebben de voetbalochtend er al op zitten en ook de F1 stond natuurlijk aan. Coen moet nog aan de studie vandaag en ik heb ook eindelijk weer eens tijd voor een blog. We zitten inmiddels aardig in ons werk/leef ritme en hebben het nog steeds goed naar onze zin. Doordeweeks druk met werk en in de middagen met bekenden afspreken, naar het strand of lekker op tijd naar bed. Ik vind mijn klasje nog steeds leuk, zij mij blijkbaar ook (in een lesje over complimenten naar elkaar werd ik ook niet overgeslagen, zie foto!) In het weekend vrijdagmiddagborrels in het zonnetje en hier en daar een uitje, maar ook het huishouden en genieten van de vrije tijd. (Een zonsondergang met een lekkere temperatuur en een biertje verveelt niet zo snel!) Hierdoor is iedere dag op de blog zetten ook een stukje minder relevant geworden, dus bij deze afgelopen anderhalve maand in een notendop, voor zover ik dat kan haha.
Begin februari zijn we naar Delfins Beach Resort geweest voor de maandagavond kampvuursessie. Altijd erg gezellig en nu ook extra leuk omdat zowel Sanne Hans (Miss Montreal) als Joshua Nolet (zanger van Chef'Special) een liedje meededen. Dat is het voordeel van Bonaire, lekker kleinschalig, niet zo druk en ook veel BN'ers die hier lekker vakantie vieren en dan ook zichzelf nog wel eens laten zien. Een geslaagde avond. In die week had ik ook best wat pech, want de airco in mijn klas had het begeven. In Nederland niet zo'n probleem vaak, maar hier toch echt wel van levensbelang om de leerlingen (en mezelf) een beetje wakker en actief te kunnen houden. Gelukkig werd hij halverwege de week gefixt! Coen heeft ook sindsdien zijn pinpas en rekening binnen, dus die is ook flink aan het inburgeren. In deze week moesten we ook afscheid nemen van Sophia, een Britse vriendin die terug moest naar Engeland voor haar werk en omdat ze hier niet langer mocht blijven (nu we een maand verder zijn: haar vriend heeft nu gelukkig een andere baan gevonden waardoor het voor haar nu wel mogelijk is om hierheen te komen en te blijven. Ze zijn daar nu druk mee bezig, ze komt dus waarschijnlijk weer terug!)
De week er na hebben we een duikje gedaan, had ik oudergesprekken want de rapporten waren mee naar huis geweest. Verder genoten we van het lekkere weer, want de regenbuien zijn inmiddels een stuk minder (en nu helemaal niet meer) aanwezig. Na een middagje strand en een drankje besloot Coen ook nog eens te gaan kiten met zonsondergang, terwijl ik met mijn voeten in het zand zat. Mooi moment van de dag, want de zon stond laag en het leverde mooie beelden op. Wel gaan de 'reddingsbootjes' rond half 6 het water uit, maar net als je denkt die niet nodig te hebben.. Ineens zag ik Coen op plek A, z'n kiteboard op plek B en z'n kite op plek C. Gelukkig waren er andere kiters zo vriendelijk om zijn board aan de kust te droppen en een poging te doen om zijn kite op te halen, maar met een kite in de lucht was dat een flinke uitdaging. Door de aflandige wind kwam die ook steeds verder in zee terecht, tot uiteindelijk nagenoeg niet meer zichtbaar. Even later was Coen ook flink chagrijnig en verbaasd op de kant, duur grapje om zo je kite te verliezen. Gelukkig waren een aantal jongens van de reddingsbootjes zo vriendelijk om er toch nog eentje terug in te gooien om zijn kite te halen, echt heel aardig! Zo viel de schade gelukkig mee, want Coen had al z'n spullen nog, maar het was flink schrikken. Hij had namelijk zijn safety release niet getrokken, dus de vraag was al gauw hoe zijn kite uberhaupt losgekomen zou zijn. Waarschijnlijk zat de clip van de chickenloop en het stukje stof daarop op een of andere manier niet helemaal dicht, waardoor hij toch losgeschoten is. We zijn daarna maar lekker gaan bbq'en bij The Hangout Beach Bar, waar je dat kan doen aan je eigen tafel om een beetje bij te komen.
Op de vrijdag begon het carnavalsweekend (en vakantie), ook op Bonaire! Op school met de kids was dat heel leuk, het schoolbrede thema was 'de ruimte' en iedereen kwam verkleed. In het weekend was de grote optocht door de straten waar we bij zijn komen kijken. Ook hebben we natuurlijk een klein Nederlands carnavalsfeestje opgezocht met wat vrienden. Ondertussen was Coens zoektocht naar een boot ook op een volgend punt gekomen: we zijn die vrijdagmiddag wezen bekijken, zaterdag hebben we een stukje meegevaren en daarna is de koop in orde gemaakt. We hebben dus een boot! In de week vakantie heb ik vooral genoten van het niet teveel hoeven doen. Toen de boot halverwege de week het water in kon en we via via ook tijdelijk een mooie aanlegplek hadden, praktisch in de achtertuin, zijn we ook daar lekker mee op pad gegaan. Verder ging Coens competitie beachtennis ook verder (helaas verloren) en was het deze week ook weer jam sessie, waar Coen gezellig een nummertje meespeelde op de piano, samen met Sanne Hans. Aan het einde van de week gingen we een rondje varen met wat vrienden, richting Klein Bonaire en deden we wat drankjes aan het zwembad!
Na mijn vakantie was mijn onderwijsassistent de hele week ziek, dus was het even schakelen. Ik draai mijn klas gewoon zelf, maar door de niveauverschillen in de groep (en dus groepjes die met haar werken met ander materiaal) en mijn afwezige kennis van het aanbieden van Papiamentu, verandert er dan toch best een hoop in mijn rooster. Vervolgens kwam deze dinsdag voor het eerst de directie in mijn klas kijken. Zij waren vanaf augustus nog nooit in mijn klas komen kijken, wat ik zelf best bijzonder vond. Ook stond er in november al een ontwikkelgesprek gepland wat nog niet plaatsgevonden had, dus heb ik deze week geprobeerd om hier ook wat vaart achter te zetten. Helaas is de afspraak 3x geannuleerd en toen heb ik het maar opgegeven haha. Sommige dingen gaan hier heel anders dan in Nederland. Zo wacht ik ook nog steeds op het telefoontje voor mijn vlucht naar Aruba. Op de woensdag (1 maart) was dan daar het heugelijke moment dat Coen en Anneke hun eerste winstpartij pakten in de beach tennis league! Dat werd daarna ook nog gezellig gevierd met een drankje natuurlijk. Vrijdags wijzigden onze vrijdagmiddagborrel plannen: Coen kreeg van een collega de vraag of hij met mij mee wilde doen met de Snekkie-toer. Zoals ik al eerder vertelde hebben ze hier verschillende 'snacks', tentjes waar je vooral veel Chinees/rijstmaaltijden kan eten en afhalen. Niet de gezelligste plekken vaak, wel erg goed en goedkoop eten. Het idee van de Snekkie tour was om met een partybus langs de verschillende 'Snack'zaakjes te rijden en daar overal een drankje te doen, met een grote groep. Leek ons heel gezellig, dus we waren er bij! In de avond verzamelden we bij onze eerste locatie, vooraf was gezegd: wees op tijd, want de bus vertrekt om 19.15! Om 19.45 stonden we er nog en toen we de organisatoren hier voorzichtig naar vroegen gaven zij al contact aan het zoeken te zijn met de chauffeur. Wat bleek nu het geval? Onze chauffeur had voor onze tour zelf al iets te diep in het glaasje gekeken en was niet meer bereikbaar via zijn telefoon, die wel beantwoord werd door iemand anders die dit kon doorgeven. Geen partybus dus. Hier kan het allemaal! Uiteindelijk hebben we onze auto's iets verderop bij Playa geparkeerd en vanuit daar een wandeltour gedaan (want zoveel van die 'snack's zitten er!). Uiteindelijk echt een supergeslaagde avond waarbij we veel nieuwe mensen ontmoet hebben.
Op die zaterdag daarna hebben we lekker gerelaxt en zijn we met Anneke samen nog even naar het kitestrand geweest met een aantal drankjes. Ideaal! Op zondag hebben we het begin van de F1 race gekeken in Playa en daarna hebben we met z'n 5en een duikje gemaakt bij Oil Slick. Prima geslaagd weekend! Na het weekend begon het gewone werken weer. Op maandag zijn we beide wezen sporten bij Coens werk. Verder zijn we er lekker met de boot op uit geweest en op woensdag had Coen nog een beachtennis wedstrijd en daarna hebben we wat drankjes gedaan met wat mensen daar. Rond 11 was ik wel weer klaar met de avond, zeker omdat de volgende dag rond 6 de wekker weer ging. Coen ging nog even playa in, want op donderdagen heeft hij vaak maar één patiënt (wat een leven..). Hij was donderdag ook jarig, dus hij kon het die nacht meteen goed vieren. Heel grappig, want blijkbaar was hij in die kroeg niet de enige jarige, dus het was erg gezellig daar. Ik had ondertussen al wat versiering opgehangen en een echte Bonaire-taart geknutseld en daarna was het bedtijd voor mij. Op Coens verjaardag op donderdag hebben we lekker een drankje gedaan op het terras en zijn we daarna uit eten geweest. Het was echt heerlijk!
Die vrijdagmiddag hebben we wat vrienden uitgenodigd om een drankje te komen doen voor Coens verjaardag aan het zwembad. Dat was ook heel erg gezellig. Op zaterdag hebben we de koelbox ingeladen en zijn we met z'n tweeën met de boot weggeweest. We zijn naar Klein Bonaire gevaren waar we wat mensen leerden kennen die ons voorzagen in watermeloen en zelf gevangen (en gemaakte ceviche). Eenmaal op het strand kwamen we ook meerdere mensen van de Snekkie-tour tegen. Maar het allerleukste wat we tegen kwamen: de dolfijnen! Toen we aankwamen vroegen mensen al of wij ze 'ook' gezien hadden. Dus wij waren eigenlijk heel verbaasd en teleurgesteld dat we ze niet gezien hadden, tot ze ineens toch wel voor onze neus op doken. Onwijs cool, het waren er wel een stuk of 20. Op zondag zijn we met de boot weggeweest samen met Anneke. Daarna hebben we pizza's gehaald en onze duikspulletjes ingepakt, want we gingen 's avonds ostracods duiken. Een bijzondere duik, voor een eiland dat niet zo bezig is met de tijd. Dit verschijnsel (de ostracods die als allemaal lichtpuntjes uit zacht koraal komen) gebeurt 3 tot 5 dagen na volle maan, 45 minuten na zonsondergang. Eenmaal bij de duikspot aangekomen begonnen we aan de pizza's en daarna gingen we opbouwen en het water in. Best spannend, want zittend op de bodem op zo'n 8 meter diep in het donker vond ik best een dingetje. Gelukkig viel het eenmaal bezig allemaal reuze mee. Het was een hele toffe ervaring. Helaas kon ik er geen foto van maken, dus onderstaand een plaatje hoe het er ongeveer uit zag.
Afgelopen week heb ik eindelijk mijn gesprek gehad met directie, dat was gelukkig heel positief, heel fijn. Ook mijn onderwijsassistent was er weer gedeeltelijk (ze gaat minder uren werken). Daarnaast zijn Coens nichtjes Noortje en Fleur op Bonaire, dus zijn we daar maandag gezellig mee gaan eten. Op dinsdag is Coen gaan varen. Normaal appt hij even wanneer hij terugkomt, zodat ik kan helpen aanleggen in de krappe haven. Maar nu belde hij gestresst op, de motor achter de boot had problemen en hij kon niet meer sturen met de boot. Hij lag vlakbij de ingang van de haven, maar te ver weg om iets te kunnen doen, dus hebben we de kustwacht gebeld. Na bijna een 40 minuten dobberen en afdrijven door de wind, hebben die hem gelukkig opgepikt. Wat een stress. Ze hebben hem afgezet bij het hotel naast ons huis, maar moesten toen gauw door voor de volgende klus. Toen was voor ons de vraag: wat nu? We konden de boot er niet zomaar laten liggen, maar we konden ook niet alleen verder. Met wat hulp bij de receptie en wat telefoontjes verder kwam een hele relaxte meneer ons helpen bij de boot. Hij heeft ons met zijn boot naar de boatramp gebracht zodat we hem hier voor de avond konden aanleggen en dan zelf later uit het water konden halen. Voor nu was het in elk geval even goed.
Op woensdag hadden we beide een relatief lange dag dus schoven we de boot naar donderdag. Op woensdagavond had Coen zijn laatste wedstrijd en er waren een aantal finales waar we bij zijn gaan kijken. Ze hadden een kleine foodtruck geregeld, dus er bleven veel mensen hangen, erg leuk. Donderdags moest ik weer werken en kreeg ik eind van de ochtend een appje van Coen met foto's van de boot. Het was om te huilen.. De boot was aan de achterkant afgezonken: de motor, de elektrische bedrading, de pomp, de halve boot; alles stond onder water. Dubbel zuur omdat we al voornemens waren de boot te traileren en nu dus eigenlijk net te laat waren. Omdat de boot zo zwaar geworden was en hozen geen enkele zin had, heeft Coen dezelfde mensen van dinsdag om hulp gevraagd. Ook die konden er vrij weinig mee, waarna ze een takelwagen en de brandweer hebben gebeld om de boot uit het water te krijgen. Wat een drama. Uiteindelijk is de boot uit het water op de trailer getakeld en is hij vervolgens naar de reparateurs gebracht. Toen ik eindelijk van werk weg kon, kwam ik de boot bij de rotonde richting huis tegen. Echt heel triest, want het wordt wel een duur grapje zo.. Coen was natuurlijk ook behoorlijk gefrustreerd en teleurgesteld: denk je iets leuks te kopen, is het binnen 2/3 weken over met de pret. Maar een nieuwe motor zal er komen en de boot wordt nu compleet gefixt, dus uiteindelijk zullen we er zeker nog meer plezier aan gaan beleven, maar nu is het gewoon heel erg balen.
Op vrijdag zijn we naar Te Amo beach gegaan om daar de vrijdagmiddag in te luiden met een volle koelbox en wat vrienden. In de namiddag kwam er een hele groep gezinnen/vrienden achter ons zitten, inclusief cameravrouw/microfoon. Na even goed kijken bleken Art Rooijakkers en Nicolette Kluijvert hier opnames te maken. Mocht je die dus eens tegenkomen bij het zappen in de komende maanden: kijk vooral of je ons ook op de achtergrond ziet! Verder is Coen in de avond naar huis gegaan om zijn DJ paneel te gaan halen: er was een vrouw die op het strand een feestje wilde geven en deze week contact gehad had met Coen om zijn paneel te lenen. Eenmaal aangekomen met paneel bleek dat ze helemaal niet over de juiste ingangen/kabels beschikte, dus kon het hele DJ paneel feest niet doorgaan. Gelukkig deden de boxen het prima en hebben er veel mensen een hele leuke avond gehad. Ik ben iets eerder afgetaaid dan Coen en daarna lekker mijn bed in gegaan.
Dit weekend is vooral een heerlijk niks-doe weekend. Beetje opruimen, schoonmaken, chillen aan het zwembad, drankjes doen met Coen's nichtjes en vooral lekker uitrusten. Het is inmiddels lekker warm geworden op het eiland, zonder regen, dus dat is top. We wachten alleen nog op ons terras (wat eigenlijk de eerste week van januari zou worden aangelegd), maarja, Bonaire..
Nou, weer genoeg meegemaakt en gedaan hierzo! Over anderhalve week komt gezin Grob deze kant op, gezellig! Helaas dus niet met opa en oma, maar opa is inmiddels geopereerd is gelukkig ook al weer thuis. Hopelijk komt er nog een ander moment waarop we dat samen kunnen inhalen. Een fijne avond & tot de volgende, ayo! Liefs, Coen & Wyke
Comments