top of page
Foto van schrijverWyke Grob

Happy 2024! Laat maar komen!


Bonochi allemaal, Hierbij weer een veel te late blog (sorry trouwe volgers!), maar zoals je vast kan voorstellen gaat in zoiets veel tijd zitten en daar moet je dan ook maar net tijd voor (en ook zin in..) hebben! Wel leuk om te merken dat er nog steeds mensen lezen. Voor iedereen nog de beste wensen voor 2024, dat het maar weer een mooi jaar mag worden! De laatste keer dat ik schreef was mid oktober en inmiddels zijn we al weer een poos verder. Toen was het Regatta (voor Nederlanders ook wel bekend als herfstvakantie). Coen zat even in Nederland en ik deed lekker rustig aan. Rustig kon je de maand november daarentegen niet noemen. November stond in het teken van bezoek, want het kwam allemaal achter elkaar aan. Als eerste meteen begin november de familie Meulemans. Dat was ook nog eens een thuiswedstrijd, want zij verbleven bij het hotel naast ons huis. En ze troffen het, want het was heerlijk weer (not!) November is regenseizoen en vooral de laatste week van oktober en de eerste van november was dat duidelijk merkbaar. Diepe plassen, modder en een grauwige lucht (wel in combinatie met gewoon 30C) gaven niet de mooiste aanblik van ons eiland. Lars noemde het best terecht ook wel 'moddereiland'. Regelmatig even langs bij de kamer werd ook een lastig verhaal, want het Plaza hotel is hermetisch afgesloten. Ze hebben hier het all inclusive concept, dus als je het terrein op wilde moest je met een goed verhaal komen. Dat kregen we wel voor elkaar, alleen eenmaal zittend zagen we 2/3 man beveiliging met elkaar smoezen om vervolgens toch maar even poolshoogte te nemen: waar slapen wij en waar zijn onze bandjes? Eenmaal uitgelegd mochten we gelukkig toch blijven zitten, maar mochten de drankjes niet meer op het bandje worden gehaald, haha. Eind goed, al goed. Een ander hoogtepunt van deze week was het bootje varen. Coen had een boot gehuurd en we zouden precies om 1 wegvaren. Maar rond 1 werd het donkerder en donkerder. Even de bui afwachten? Zonde van de huurtijd, aldus Coen. Gelukkig waren we een beetje vertraagd, want het personeel duwde ons nog net niet bijna in de boot, in het kader van: als jullie nu gaan, ben je net weg voor de regen. (Eh ja, waarheen dan, de regen in?) Ze hadden het nog niet gezegd of er viel een grote stortbui op ons hoofd. Niks de boot in dus, gewoon even schuilen. Dat even schuilen duurde bijna 45 minuten, maar met de afspraak de boot een uurtje later terug te brengen en een fikse korting, konden we toch het water op. Goede keuze, want daarna bleef het heerlijk weer en hebben we prima kunnen genieten.

Dit was niet het enige boottochtje van de Meulemansen en Coen. Zo werd er ook een heuse vistrip geboekt en gingen de mannen aan de slag voor de vis op de BBQ die avond. Kwam mooi uit, want ik moest gewoon werken en dan hoefde er weinig meer geregeld te worden. Little did I know.. Gevist, maar 0 resultaat. Dag plan vis op de BBQ. Uiteindelijk dus toch maar andere plannen gemaakt om toch met een volle buik naar bed te kunnen. En waar we op woensdagavond de familie Meulemans weer gedag zeiden, konden we op vrijdagavond de familie Grob weer ontvangen. Dit keer papa, Jacqueline, Willem, Amy en ook opa en oma van de partij. Zo ontzettend leuk iedereen weer te zien en ook te laten zien waar we zitten en hoe het leven hier is!

Wederom was er een fantastisch verblijf geboekt en zat de hele familie met prachtig uitzicht op zee tegen de heuvels aan. Heel gezellig om iedere dag uit werk weer aan te kunnen schuiven voor een hapje/drankje. Zo voelt het voor ons zelf ook alsof we vakantie hebben! We hebben de hoogtepunten van het eiland allemaal weer gehad (helaas was het rondje zuid niet mogelijk door een verbouwing aan een brug), maar ook opa en oma hebben de schildpadden van dichtbij kunnen bekijken.

Een bezoekje aan ons toekomstige huis kon natuurlijk ook niet missen! Ze zijn hier nog steeds erg druk met het bouwen, maar bij de buren zijn ze al een heel eind. Daar zijn we dus even binnen gaan kijken. Omdat we hier de vorige keer nog niet mee bezig waren was dat een first voor de hele familie. En Bonaire zou Bonaire niet zijn als er geen gekke dingen gebeuren, zoals de spontane vraag of een van die huizen toevallig van ons was en of we dan meteen even konden doorgeven welke kleur vloer we wilden. Tuurlijk, even zo beslissen op de bouwplaats. We hopen dat niet nog een aantal mensen dat ook voor de lol bij ons huis heeft gedaan! Onderstaand wat foto's hoe het er nu (jan. 2024) uitziet bij onze buren (en bij ons, drie keer raden welke foto haha). Bij de buren had al opgeleverd moeten zijn, dat is nog niet gebeurd, dus wij hebben onze verwachting inmiddels ook bijgesteld naar juni. We gaan het zien!

Uiteindelijk hebben we na 10 dagen opa, oma, Willem & Amy weer uit mogen zwaaien. Al ging dat ook niet zonder slag of stoot, want op moment van vertrek naar de airport, hield de auto er mee op. Gelukkig was de notaris (waar wij ons huis mochten tekenen, maar waarbij we ook langs geweest zijn na het overlijden van mama in Friesland, kleine wereld) zo vriendelijk om de auto uit te lenen en kwam iedereen toch nog op tijd op de airport aan. Vervolgens bleek een deel van de bagage nog in het huis te liggen, maar dat kwam dan wel weer mee terug met papa en Jacqueline, die nog een paar dagen langer bleven. Eind goed, al goed! Ik ben heel dankbaar dat zij hier ons ook zijn komen opzoeken, het was fantastisch!

Met Jacqueline en papa ging Coen voor poging 2 nogmaals mee op de visboot, maar helaas weer zonder (groot) resultaat. Een aasvis vangen ging nog, een barracuda aanbeet lukte ook nog, maar die spartelde zo voor iedereen het wist, de boot weer uit. Wederom pech dus! En toen we papa en Jacqueline een week later op het vliegveld brachten en nog al grappend vroegen of ze niks vergeten waren, leek alles dit keer een stuk voorspoediger te lopen. Hoewel ik binnen 5 minuten na afzetten een telefoontje had. Goed en slecht nieuws: het goede nieuws was dat ze nog een nachtje bleven, het slechte dat ze geen vervoer hadden. Gevalletje verkeerd op de tickets kijken! Coen was ziek, maar wij zijn met z'n 3en nog even het terras op gegaan om van deze extra avond te genieten. Dat was heel gezellig!

Verder was november ook de maand van de veranderingen, want na Coens periode in Saba heeft hij aangegeven op zijn werk graag twee ochtenden vrijgeroosterd te worden. Nu had Coen een contract, met als plan voor 40 uur, maar hij werd per patient betaald en kwam lang niet aan die uren, dus dat moest vast geen probleem zijn. Na zijn eerste halfjaar contract had hij daarom gevraagd om het concurrentiebeding uit zijn contract te laten halen en ook benoemd ernaast nog iets te willen doen. Zoals ik al vertelde in de vorige blog is er een officiele BV opgezet en heeft Coen eigen praktijkruimte. Toen zijn werkgever daar lucht van kreeg, was het niet meer verenigbaar en na veel over en weer heeft Coen besloten om zich dan volledig te gaan focussen op zijn eigen BV Fysio Coen en dus te stoppen bij zijn werkgever. Vooralsnog een hele goede keuze: het bevalt hem heel goed en er zijn ook al de nodige patiënten die bij hem langskomen. Ook is hij momenteel veel aan het investeren door zijn gezicht op de sportschool te laten zien en heeft hij zijn naam verbonden aan twee evenementen die inmiddels geweest zijn, van de Crossfit en de Beachtennis. Naam maken kost natuurlijk tijd, dus hopelijk gaat dat allemaal steeds meer lopen. Daarnaast is hij aan het rondkijken om nog ergens anders te gaan werken, zolang zijn agenda nog niet helemaal vol zit. Het is en blijft allemaal spannend nu met huur, hypotheek en een eigen bedrijf, maar we hebben er vertrouwen in dat het goed moet komen! Om nog wat bekender te worden rijden we inmiddels met een echte FysioCoen-auto rond en ook bij zijn ruimte is zijn naam/logo niet te missen!

Ook hebben we nog een bezoekje gebracht aan de lokale opvang van honden/katten. Nu het huis ergens op begint te lijken, lijkt ons het nemen van een hondje ook wel ontzettend leuk. Dus even ter inventarisatie eens kijken wat daar allemaal rondliep. Helaas zijn er op Bonaire erg veel zwerfhonden en worden gedumpte puppy's eigenlijk aan de lopende band binnen gebracht. Ondanks dat we helaas nu nog niet echt plek hebben, zien we het wel voor ons. Het staat Coen ook best prima, toch?

Verder was de decembermaand een hele drukke, maar ook een gezellige! Op school is het zoals altijd chaos in die periode. Gelukkig niet zoveel chaos als vorig jaar met de sintcadeaus (voor degene die dat nog weten), maar het is altijd gekkenhuis. We hebben sinterklaas gevierd, de laatste toetsen er nog doorheen gedrukt en ons vervolgens op het kerstfeest gestort. Een gezellig kerstdiner met de groep mocht niet ontbreken, het was weer een en al gezelligheid! Ook zijn we met de collega's nog gaan eten en na een vrijdagochtend van opruimen, kerstgymmen en bingo (in je pyjama) en film kijken/samen spelen, was het dan echt tijd voor de kerstvakantie!

In de kerstvakantie hebben we op afstand een kerstquiz gespeeld en een ontwerp aangeleverd voor de kerststal bij familie Grob. Daarna zijn we nog naar een feestje geweest waar we ons goed vermaakt hebben. De dag daarna, die van kerstavond, was vooral poko poko (rustig), wat verder prima beviel. In de namiddag zijn we met vrienden gaan zeilen op hun boot met een groep gezellige mensen. We hebben nog een duik genomen en hebben met onze kerstmutsen op in bikini's en zwembroeken genoten van de zonsondergang en de BBQ die werd aangezet. Geen echt kerstgevoel, wel een heerlijke middag/avond!

Eerste kerstdag zijn Coen en ik samen thuis geweest, lekker bij het zwembad, spelletje, heel relaxt allemaal. In de namiddag zijn we gaan eten bij Ocean Oasis. Coen met z'n connecties had even geregeld dat ondanks dat het vol was, wij er nog wel bij pasten, echt top! Op zondagen (en nu ook met kerst) hebben ze daar de Fish&Meat market: je kiest zelf welk stuk vlees/vis je wil en het bereidt voor je op de BBQ. Heerlijke avond zo met z'n 2en! Op tweede kerstdag waren we uitgenodigd bij vrienden voor een echt Britse 2e kerstdag. Sophia, een vriendin van ons, kookt normaal altijd voor haar familie op tweede kerstdag, maar dit keer, op Bonaire, mochten wij haar gasten zijn. Met een groep van 10 waren we in de namiddag uitgenodigd om gezellig langs te komen. We hebben spelletjes gespeeld, gedronken, gegeten (een echt vegan-Brits diner, met veel aardappelen, groenten, een nut-bake en overheerlijke brownies!) en tot slot nog even afgekoeld in het zwembad. Ondanks dat het toch niet hetzelfde is als kerst, hebben we wel ontzettend leuke kerstdagen gehad!

Woensdag na kerst hakten we ook een andere knoop door. Ik miste rond de feestdagen toch ook wel ergens de donkere, koude dagen en een warm dekentje en gezelligheid binnen. Na lang wikken en wegen (want ja, de hypotheek, andere kosten die nog komen, Coen die nog aan het opstarten is), besloten we met de afgeprijsde tickets want heeeeeeel last-minute, de tickets te kopen voor diezelfde avond. Eenmaal besloten moesten er koffers gepakt worden, koelkasten uitgeruimd en Coen moest nog gewoon werken. Maar nog geen 12 uur later waren wij onderweg naar Nederland. En wat een je dan als eerst? Juist, niks veranderd.

Eenmaal daar besloten we dit keer niet heel het land te doorkruisen om vervolgens jetlagged en toe aan vakantie weer terug te gaan. We zijn eerst een nachtje naar het Noorden geweest om fam. Grob nog even te zien en daarna afgezakt naar het zuiden. Daar hebben we Marga's verjaardag gevierd in de Efteling, zijn Coen en ik nog meubels wezen kijken met het oog op het huis en vooral ook even rustig aan gedaan (en sushi gegeten, duh). Met oud & nieuw zijn we bij vrienden van Coen in Drunen geweest, ook hebben we Coen's oma nog even bezocht. Vervolgens hebben we op 2 januari vrij spontaan ook nog een borrel gepland in Drunen met wat vrienden en familie. Leuk om veel mensen toch nog even zo last-minute te zien!

Op 3 januari vlogen we terug en Coen kon donderdag meteen weer werken. Ik had daarentegen nog een lang weekend voor de boeg, tot ik me deze maandag weer mocht melden. Meteen met de aftrap een echte bezinningsdag, want ik werk tenslotte op een katholieke school. Gelukkig dit jaar wel deels in het Nederlands, dat maakte het een stuk makkelijker te begrijpen en beter vol te houden. Morgen begint het echte werk weer, ook voor mij! Toetsen, rapporten, het komt er allemaal weer aan eind januari. Coen merkte ook een dipje qua patiënten in de decembermaand, omdat veel mensen dan toch reizen/ op vakantie zijn of andere dingen doen. Hij hoopt in januari ook weer verder uit te breiden. In algemene zin houden we het hier dus nog steeds prima uit, tot de volgende update maar weer! Groetjes, Coen & Wyke

124 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page