Goedemorgen vanaf mijn bank! Weer eens wat anders dan vanuit bed of de picknicktafel, ik kan nu ook lekker zitten in huis want mijn spullen zijn binnen. Maar dat komt hieronder nog wel. Mijn laatste blog bleef ik bij zondagavond waarop ik mijn blog schreef. De volgende ochtend moest ik naar het Plazo Hotel voor de bezinningsdag van het Rooms-Katholiek schoolbestuur. Dit zou duren van 7:30-13:00 uur. Ik was er keurig rond die tijd, maar net zoals bij de teambuilding, startten we pas zo'n halfuur/driekwartier later omdat al die tijd mensen nog rustig binnen druppelen. Het schoolbestuur opende de bijeenkomst, in het Papiaments. Er werd meteen verteld dat de hele ochtend in het Papiaments zou zijn en dat er geen tolk aanwezig was, dus of collega's wat konden vertalen indien nodig. Er was een pastoor uit Curacao die ons het een en ander ging vertellen, maar vertalen hiervan was natuurlijk lastig omdat collega's ook luisterden. Ik verstond er zelf dus geen woord van, wat er voor zorgde dat de ochtend erg lang duurde. Gelukkig was ik daar wel enigszins op voorbereid op voorhand, maar het is wel frustrerend als je verplicht aanwezig moet zijn, maar gewoon geen idee hebt waar het over gaat. Gelukkig hadden we uiteindelijk ook even pauze en kwam er een groepje kinderen optreden met muziek, wat op zich wel weer erg leuk was om te zien.
Daarna was de pastoor nog eens anderhalf uur aan het woord en toen om 12 uur kregen we een lunch aangeboden op het resort. Dat was lunchen met een view, een fijne afsluiter voor zo'n dag.
In de tussentijd kreeg ik nog een appje van onze achterbuurman. We weten nu ook goed waar de klem op de container goed voor is; een lompe ezel is het terrein op gekomen om dat ding om te gooien: zie hier het resultaat.
Na de ochtend op het resort ging ik naar huis waar Coen en Kasper al druk bezig waren met de voorbereidingen voor de avond. We zouden met een groepje gaan BBQ'en op het strand van Donkey Beach. Rond een uur of 6 vertrokken we die kant op met een volle auto. Het was nog licht, dus als eerst nog even een duik genomen. Wat een uitzicht met die laaghangende zon. Het idee dat dit onderhand onze achtertuin is, is wel heerlijk.
Na deze avondduik zakte de zon snel de zee in en hebben we gauw de spullen uit de auto gehaald en klaargezet. Doordat de BBQ lekker in de wind stond hadden we binnen no time een prima vuurtje en konden we aan de slag. Met wat turks brood, pastasalade en koude biertjes was het hier prima vertoeven de rest van de avond. We hadden een leuk clubje met zeven man en het was heel gezellig.
De volgende dag was een vrije dag! Op 6 september is het Dia di Boneiru. Er wordt dan gevierd dat op 6 september 1499 het eiland ontdekt werd. De vrije dag was helemaal niet zo verkeerd en bood : we gingen duiken! De vorige keer was weinig succesvol voor Coen, dus de snor en de baard gingen er vanaf en we gingen spullen lenen bij de duikshop. Door onze refresher mogen we nu zonder instructeur op pad. We huurden spullen en spraken af met Anouk, Anfisa en Rick om met z'n 5en twee duiken te doen. De eerste spot was Andrea II. Vorig weekend zijn we hier wezen snorkelen met mijn collega's, maar iets verder de zee op is een dieper rif waar je ook mooi kon duiken. We maakten ons klaar en konden toen het water in. (Eenmaal in die wetsuit met 34 graden was het vrij warm, zoals ook te zien op de foto.)
Het duiken was super. We zagen een rog, heel veel verschillende soorten koralen en vissen, en twee schildpadden! Echt heel tof! En eenmaal op de kant kwamen er ook gezellig twee leguanen gedag zeggen.
Na deze eerste duik moesten Anouk, Anfisa en Rick hun tanks gaan wisselen voor nieuwe. We wilden daarna gaan duiken bij 1000 steps, maar omdat het een vrije dag was er er ook een cruiseschip aangekomen was, was het hier superdruk. Coen en ik reden dus alvast door om te kijken naar andere duikspots, maar hadden even niet door dat de weg op een gegeven moment eenrichting werd. Dat betekende dat we uiteindelijk niet meer terug konden en het rondje helemaal via Rincon moesten afmaken. Eenmaal terug besloten we bij Something Special te gaan duiken. Daar aangekomen sprak een instructeur ons nog aan, of we gevorderde duikers waren omdat er best een flinke stroming stond. We besloten het gewoon te proberen en het viel best mee. Wel kon je merken aan de zuurstof dat er harder gewerkt moest worden. We moesten dus ook iets eerder omkeren dan de vorige keer en hielden een stuk minder lucht over dan bij de eerste duik. Maar het was een hele toffe duik, als je iets van de kant af was werd het ineens heel diep en had je een grote koraalwand waarlangs je kon duiken. Genoeg te zien dus! Toen we eenmaal richting de oppervlakte gingen kwamen we nog een aantal grote tarpons van zo'n 1/1,5 meter tegen, ook erg indrukwekkend! Na deze duik leverden we onze spullen weer in en reden we naar huis om te douchen. In de avond reden we samen met Anouk nog even richting Tera Kora, waar Bonaire dag groots gevierd zou worden. Voor veel locals was het helder waar je moest zijn, voor ons iets minder. Een zoektocht op internet leverde op dat het te doen was "onder de tamarindeboom in Tera Kora". Tsja, dat was niet per sé heel veel duidelijker. Na wat rondjes en hulp van onze buren via app die er al geweest waren vonden we het dan alsnog. Niet te missen, want ongelofelijk veel auto's en mensen. Het was een soort markt met allerlei eettentjes en twee bars, terwijl er op een podium verschillende bandjes na elkaar optraden. Gemoedelijke sfeer met veel locals. We aten hier wat en dronken een drankje en gingen toen weer richting huis, want vanaf woensdag begon de werkweek weer!
Op woensdag was ik weer in de klas. Mijn onderwijsassistent was er onverwachts niet en dat hoorde ik tijdens de opstart met de kinderen, dus mijn planning liep een beetje in de soep. Twee lessen konden zonder haar niet doorgaan en ik moest vandaag alle Chromebooks gereed maken voor de toetsing van deze week terwijl ik niet precies wist hoe ze daar hier op school mee werkte. Nouja, het was niet anders. Uiteindelijk was het enigszins chaos maar is het toch allemaal gelukt, dus dat was fijn. Na schooltijd hadden we weer een module met de nieuwe leerkrachten vanuit het bestuur, dit maal op mijn school en in mijn klaslokaal. Deze ging over de zorg, dus de ib-er en ook het EOZ (Expertisecentrum Onderwijs Zorg) van Bonaire kwamen hier iets over zeggen. Tot slot hebben we het ook even gehad over de didactiek en pedagogiek waar de scholen mee werken, zoals het directe instructiemodel en het stoplicht (voor de leerkrachten onder ons haha). Na schooltijd heb ik gauw mijn planning voor donderdag doorgenomen en toen ben ik naar huis gegaan, want Cavalier, het transportbedrijf, heeft mijn spullen deze middag gebracht! Eenmaal thuis was de bende die ik eerder had met het uitladen van de auto alleen nog maar groter geworden. We hebben het een en ander alvast opgeruimd, maar hadden in de avond ook nog afgesproken met Steven en Kristel. Zij komen ook uit Drunen en we hebben voor hun huis wat gedronken en gekletst over hoe het hier allemaal bevalt. Was erg gezellig en best laat geworden, dus de volgende dag voelde wel weer erg vroeg. Op donderdag was mijn onderwijsassistent er weer gelukkig, dus konden de lessen weer doorgaan zoals gepland. We hadden een rekeninstaptoets op de planning staan, die uiteindelijk veel tijd in beslag nam. Het tempo ligt niet zo hoog in de groep, dus dat is iets waar ik zeker nog aan wil werken met de klas. Verder was het best een vermoeiende dag, met name ook omdat het gisteren zo laat was geworden. We waren rond half 12 terug en normaal trek ik dat dan wel, maar hier gaat mijn wekker om kwart voor 6 en dat betekent toch een stuk minder slaap dan ik gewend was in Nederland, als je om half 12 naar bed gaat! Na schooltijd was het tijd voor mijn eerste Papiaments les. De collega's die woensdag ook bij ons op school waren voor de module, kwamen nu ook weer omdat Papiaments in mijn klas gegeven wordt. De introductie duurde een beetje lang, omdat het vaak een voorstelrondje is maar ik de mensen die net gestart zijn inmiddels toch wel een beetje ken, maar daarna was het een erg interessante les. We hadden het eigenlijk alleen nog maar over het alfabet aangezien een deel van de letters anders uitgesproken wordt dan in het Nederlands. Dat is binnen het Papiaments erg belangrijk om te weten, omdat de taal heel fonologisch is: zoals je het hoort, zo schrijf je het ook. Dus als je weet hoe je de letters moet uitspreken, weet je ook hoe je het woord moet schrijven. Daarnaast maakt het ook meteen duidelijk hoe moeilijk Nederlands voor de kinderen is. De letters die zij moeten lezen in het Nederlands moeten ze dus anders uitspreken als wanneer ze Papiaments lezen. Zo kent het Papiaments geen uitspraak als een korte -a, maar alleen een -aa (die je dan vervolgens gewoon schrijft als -a). Ook kent de taal geen lidwoorden, dus is het heel moeilijk voor mensen hier om te weten of het 'de huis' of 'het huis' is. In Papiaments hebben ze dat gewoon niet. Hetzelfde geldt voor werkwoordspelling: het werkwoord wordt hier niet vervoegd. Oftewel: ik loop, jij loop, hij loop, wij loop. Altijd hetzelfde, dus Nederlands is daarin voor hen best lastig. Het bood een hoop nieuwe inzichten en we sloten af met een dicteetje, waarbij ik dus heel goed moest nadenken wat ik precies hoorde en welke letter je daarvoor in het Papiaments gebruikt. Uiteindelijk deed ik het met 8/10 goed nog niet heel slecht, maar dat was wel met spieken op mijn aantekeningen. Best lastig dus! Wel heel leuk en leerzaam, vanaf nu heb ik iedere week een les van 2 uur en heb ook boekjes meegekregen, dus ben benieuwd of ik er snel beter in word.
Na werk ben ik met Coen nog richting playa gegaan om samen wat te eten. Hij had nog gesnorkeld bij 1000 steps en was ook nog even naar een fysiopraktijk geweest om zijn gezicht te laten zien. Verder had hij alvast drankjes gehaald, want we hadden met wat mensen afgesproken een klein afscheidsfeestje te vieren omdat hij vrijdag vliegt. Toevallig kwam dan ook de vriendin van de achterbuurman aan, dus was het ook een soort welkomsfeestje voor haar. We besloten om bij La Cantina wat te gaan eten. Ze hebben daar een mooie binnentuin waar we een plekje kregen. Toen we eenmaal zaten ging op een bepaald moment ineens de achterdeur (soort schuttingdeur) open en kwamen er twee mannen langs met grote vissen (yellow fin tonijnen) in hun handen om richting de keuken te brengen. Veel verser kon dus niet! We hebben hier heerlijk gegeten en zijn via de ijssalon (met een ijskoffie rijker) teruggegaan naar huis.
Een klein uurtje later hebben we hier met de buren en wat vrienden in de tuin wat hapjes en drankjes gedaan. De geluidsset en de airfryer gingen mee naar buiten en we hebben voor de deur met z'n allen buiten gezeten. Zo top dat dat hier eigenlijk altijd (op een verdwaalde regenbui na) kan. Was erg gezellig! Op vrijdag had ik weer een werkdag die eigenlijk heel fijn was. Hard gewerkt met de kinderen, maar ook veel leuke dingen gedaan. Ik had de eerste jarige en de kinderen gaven bij het evalueren ook aan dat het een fijne dag was, dus goed begin van het weekend. Daarna ben ik vlot richting huis gegaan, want het was Coen's laatste middag. Eenmaal thuis bleek het (eindelijk!) wél te waaien, dus nu alle kitespullen gearriveerd waren moest er natuurlijk nog even gekite worden. We zijn dus richting het kitesurfstrand gereden en daar heeft Coen dan eindelijk, na drie weken, zijn gewenste meters kunnen maken. En zoals overal op Bonaire is het uitzicht op zee super, dus was het voor mij ook niet erg om hier eventjes te relaxen, tussen het foto's maken en het filmen door.
Na het kiten zijn we weer huiswaarts gekeerd. Gedoucht en wel nog even ons laatste drankje gaan doen aan de boulevard. Waar Coen de afgelopen week in wat meer rust toch al wel bezig geweest was met afscheid nemen, kwam dat besefmoment voor mij nu pas. Op dit moment is de planning dat Coen rond februari deze kant op komt, zodat hij de kans in januari kan gebruiken om hopelijk af te studeren. Maar februari is nog wel 5 maanden weg, dus dat is een flink lange periode en dat besef was er nu wel. Hopelijk is het mogelijk om misschien voor die tijd nog eens iets te regelen, maar daar staat nog niets over vast. Daarna zijn we richting airport gegaan en heeft Coen ingecheckt en hebben we afscheid genomen. Dat was toch wel anders dan in Nederland, toen ik wist dat hij anderhalve week later deze kant op zou komen.. Maar goed, dit was al die tijd al wel part of the plan, dus beide wisten we dat het eraan kwam. Het is even niet anders en we maken er het beste van! Bij thuiskomst was ik wel moe en ben ik lekker op tijd mijn bed in gegaan. Morgen weer een dag! Ik had me dit weekend al voorgenomen gewoon eens lekker niet zoveel te doen, omdat het kan. Het is natuurlijk wennen dat Coen weg is, mijn huis is een rotzooi met alle spullen, op werk is het nog een beetje chaos in mijn hoofd, dus hier ging ik dit weekend mooi tijd voor nemen. Ik begon met opruimen en heb mijn tafel in elkaar gezet. Wyke de doe-het-zelver hoor.
Uiteindelijk had ik dan de spulletjes waar ik ze wilde hebben. Ik heb alleen een keukenblok over, dat staat nog buiten maar gaat echt niet binnen passen. Nu het klaar was kon ik ook vanaf de bank nog een stukje Heerenveen kijken (had ik achteraf beter niet kunnen doen). Maar, het resultaat:
Ben er zelf heel blij mee, heb nu plek om te zitten en spullen te bewaren, dit past precies zo. Heel fijn. In de namiddag ben ik nog even naar de Kooyman geweest (een soort welkoop/boerenbond en praxis in één) en daar heb ik nieuwe bouten gehaald voor mijn hangmatonderstel, want die waren flink verroest. De hangmat heb ik samen met mijn Anouk opgezet, dus dat is ook weer afgevinkt klusje. Die bood vervolgens ook nog aan om te koken, dus we hebben samen wraps gegeten. Daarna ben ik onder de douche gesprongen en zijn we naar Hillside gereden. Dit is een resort waar ze die avond live muziek hadden. Ook Jackeline ging mee en zij had ook iemand uitgenodigd. De band was prima, helaas was er wel weinig publiek en het geluid stond heel hard. Toen we hoorden dat er ook een karaoke night was in playa, zijn we daar naartoe gegaan. Erg gezellig, ook weer via via met mensen aan de praat geraakt en een leuke avond gehad. We sloten af bij Little Havana en daarna zijn we terug naar huis gegaan. Inmiddels was het ook half 3 en wel bedtijd.
Inmiddels is het zondag en was ik toch weer best vroeg wakker. Deels door de ezels, die mijn lege dozen karton erg lekker vinden en als ik niet uitkijk alles verpulveren en een heel spoor achter laten. Ik heb ze nu al meerdere keren weggejaagd, dus ik ga ook maar even een berichtje doen of ze het afval kunnen komen halen. De plannen van vandaag? Niet zoveel. Deze blog schrijven en verder wil ik nog wat dingetjes doen voor werk, wat boodschappen halen en daarna ga ik denk ik lekker gestrekt op een bedje op het strand liggen. Ik kan er wel aan wennen! Fijne zondagavond voor jullie en tot de volgende blog!
Comments